Beginnen waar anderen ophouden
De wadloper staat niet lang stil op het station van Delfzijl. Het dieselboemeltje gooit de laatste passagiers eruit en gaat snel terug naar Groningen. Het is grauw en stil in deze afgelegen industriehaven. Voor Nederlanders houdt de wereld hier wel zo'n beetje op.
De twee ligfietsers die net zijn uitgestapt denken er anders over. Zij behoren tot de weinige Nederlanders die weten dat het Wad eerder begint dan ophoudt bij de Eems-Dollard. Dat die zoute modderpoel zich uitstrekt tot in Denemarken, en dat de mooiste stukjes diep in Duitsland liggen.
Dat 'andere' Wad is het eerste doel van onze reis. We kennen het gebied van zeiltochten en van een eerdere fietstocht. Die tocht was grotendeels de soep in gelopen door knieklachten bij Aalke Lida, maar we waren het er daarna al snel over eens dat we het nog eens moesten proberen, vastbesloten om het laatste stuk Wad ook te bereiken.
We verlaten Delfzijl richting Termunten en Nieuwestatenzijl. Door de uitgestrekte polders rijden we naar deze laatste dorpjes voor de Duitse grens. We komen twee mensen op Hurri's tegen, hetgeen betekent dat we in het eerste uur meer ligfietsers tegenkomen dan in de rest van de vakantie. Op de sluis van Nieuwestatenzijl zijn we zowaar niet alleen; er zijn meer mensen die hier over de kwelders van de Dollard willen uitkijken.
Door een navigatiefoutje rijden we direct naar de veerpont bij Ditzum, in plaats van de brug bij Leer een stuk stroomopwaarts. We besluiten dat we het wel best vinden, en drinken koffie aan de haven. Het is echt een waddenhaven: modderig water, boten die vastliggen in de prut, scharrelende vogels, mensen die wachten op hoog water. Ik kan hier geen genoeg van krijgen. Elk jaar breng ik minstens een maand op het Wad door, en dit verveelt nooit.
Een klein pontje vaart ons naar de overkant. Er passen misschien twee auto's op. Aan de oevers staan grote rietkragen in droogliggende modder. Het pontje meert aan in Petkum, een onbetekend dorpje. Een smal paadje voert om de kerk, door de polder richting Emden. We passeren de oude haven met het lichtschip en rijden over de oude stadswallen richting de kust.
